माणूस

माणूस हा झाडासारखा आहे.
तो सुखासुखी वठत नाही
तो ओलावा शोधत राहतो
त्याचं खर प्रेम असतं - जीवनावर
मग ते जीवन कितीही विद्रूप,
कितीही भयंकर असो !
कारण मृत्युनंतरच्या अंधारात
कुठलीही चांदणी चमकत नाही
हे तो मनोमन जाणतो...