चुकली दिशा तरीही , हुकले न श्रेय सारे
वेड्या मुशाफिरीला सामील सर्व तारे..
मी चालतो अखंड चालायचे म्हणून,
धुंदीत या गतीच्या सारेच पंथ प्यारे..
डरतात वादळांना जे दास त्या ध्रुवाचे,
हे शीड तोड्ले की अनुकूल सर्व वारे..
मग्रूर प्राक्तनाचा मी फाडीला नकाशा,
विझले तिथेच सारे ते मागचे इशारे..
चुकली दिशा तरीही आकाश एक आहे,
हे जाणतो तयाला वाटेल तेथ न्यारे..
आशा तशी निराशा, हे श्रेय सावधांचे,
बेसावधास कैसे डसणार हे निखारे ?...
-- विंदा करंदीकर
No comments:
Post a Comment