रणी फडकती लाखो झेंडे..

रणी फडकती लाखो झेंडे अरुणाचा अवतार महा
विजयश्रीला श्रीविष्णूपरी भगवा झेंडा एकचि हा ॥ध्रु॥
शिवरायाच्या दृढ वज्राची सह्याद्रीच्या हृदयाचि
दर्या खवळे तिळभर न ढळे कणखर काठी झेंड्याची
तलवारीच्या धारेवरती पंचप्राणा नाचविता
पाश पटापट तुटती त्यांचा खेळे पट झेंड्यावरचा
लीलेने खंजीर खुपसता मोहक मायेच्या हृदयी
अखंड रुधिरांच्या धारांनी ध्वज सगळा भगवा होई
अधर्म लाथेने तुडवी
धर्माला गगनी चढवी
राम रणांगणी मग दावी ॥१॥
कधी न केले निजमुख काळे पाठ दावुनी शत्रुला
कृष्णकारणी क्षणही न कधि धर्माचा हा ध्वज दिसला
चोच मारण्या परव्रणावर काकापरि नच फडफडला
जणू जटायू रावणमार्गी उलट रणांगणि हा दिसला
परलक्ष्मीला पळवायाला पळभर पदर न हा पसरे
श्वासाश्वासासह सत्याचे संचरती जगती वारे
गगनमंदिरी धाव करी
मलिन मृत्तिका लव न धरी
नगराजाचा गर्व हरी ॥२॥
मुरारबाजी करि कारंजी पुरंदरावर हृदयाची
सुकली कुठली दौलत झाली धर्माच्या ध्वजराजाची
संभाजीच्या हृदयी खवळे राष्ट्रप्रेमाचे पाणी
अमर तयाच्या छटा झळकती निधड्या छातीची वाणी
खंडोजी कुर्वंडी कन्याप्रेमे प्रभुचरणावरुनी
स्वामिभक्तिचे तेज अतुल ते चमकत राहे ध्वज गगनी
हे सिंहासन निष्ठेचे
हे नंदनवन देवाचे
मूर्तिमंत हा हरि नाचे ॥३॥
स्मशानातल्या दिव्य महाली निजनाथासह पतिव्रता
सौभाग्याची सीमा नुरली उजळायाला या जगता
रमामाधवासवे पोचता गगनांतरि जळत्या ज्योती
चिन्मंगल ही चिता झळकते या भगव्या झेंड्यावरती
नसून असणे, मरून जगणे राख हो्उनी पालवणे
जिवाभावाच्या जादूच्या या ध्वजराजाला हे लेणे
संसाराचा अंत इथे
मोहाची क्षण गाठ तुटे
धुके फिटे नवविश्व उठे ॥४॥
ह्या झेंड्याचे हे आवाहन ’हरहर महादेव’ बोला
उठा हिंदुनो अंधारावर घाव निशाणीचा घाला
वीज कडाडुन पडता तरुवर कंपित हृदयांतरि होती
टक्कर देता पत्थर फुटती डोंगर मातीला मिळती
झंजावाती पोटी येउन पान हलेना हाताने
कलंक असला धुवुन काढणे शिवरायाच्या राष्ट्राने
घनचक्कर या युद्धात
व्हा राष्ट्राचे राउत
कर्तृत्वाचा द्या हात ॥५॥

shared with me .- Hemant Rajopadhye